Vorige week vrijdag was het srefidensi dag in Suriname. Het word ook onafhankelijkheidsdag genoemd, omdat Suriname op deze dag onafhankelijk werd. Ik ben deze dag naar de palmentuin geweest, waar een aantal kraampjes stonden. Het was te vergelijken met een braderie in Nederland, alleen dan op zijn Surinaams. Je kon er echt typische Surinaamse dingen kopen zoals Surinaamse rokken, souveniertjes en heel veel eten. 'S avonds zijn we naar hotel torarica geweest waar een feest was. Er waren bijna alleen maar Surinamers, en bijna geen Nederlanders. Het was dan ook heel anders dan eennormaal avondje stappen in Suriname. Er hing echt een hele andere sfeer maar wel heel erg gezellig.Ze draaide ook allerlei muziek door elkaar. In het midden was er een dansvloer. Er stonden altijd veel Surinamers op te dansen, maar dat was echt mooi om te zien. Surinamers kunnen namelijk echt heel goed dansen!

Zaterdag heb ik samen met 1 huisgenoot en 4 andere Nederlanders de dolfijnentrip gedaan. We gingen eerst met de boot naar Nieuw-Amsterdam. Hier is een museum waar je kunt zien hoe de mensen in de tijd van de slavernij leefden. Na het museum gingen we met de boot de dolfijnen zoeken. We hadden gelukkig een goede dag uitgekozen want we zagen echt heel veel dolfijnen. Sommige kwamen naar de boot toe gezwommen en kwamen dan met hun hoofd boven water, waardoor je ze heel goed kon zien. Het was echt mooi om te zien. Na het spotten van de dolfijnen zijn we naar een eiland gegaan wat rust en werk heet. Hier zijn heel veel plantages, waaardoor er soms hard gewerkt moet worden, maar waar het heel erg rustig is. Errijden geen auto's, er zijn alleen maarzandwegen en alleen maar mensen die er wonen. De zandwegen zijn er, zodat jeiemand niet goed hoort lopen of fietsen waardoor het heel stil is.Daarom heet de plek ook rust en werk. Hier hebben we gewoon een rondje gelopen, maar ik vond het zelf wel tegenvallen. Je zag niet meer zoveel van de plantages, het waren meer gewoon weilanden. Na de plantages zijn we weer naar een andere plaats gegaan om kaaimannen te spotten. We moesten een tijdje in een boot maar het was echt heel donker. Je zag dus helemaal niet waar je heen ging en wat er om je heen gebeurde wat best eng was. Af en toe zag je wat rode ogen in het water liggen, dat waren dan de kaaimannen. Er worden wel alleen maar kleine kaaimannen gevangen, omdat grote kaaimannen te groot zijn om gevangen te worden. Toen de man die de boot bestuurde een kleine kaaiman had gevonden in het riet, ving hij hem met een lange stok met een cirkel eraan. Je moest heel stil zijn, omdat de man zich goed moest kunnen concentreren, want het is toch nog best moeilijk om zo'n beest te vangen. Toen hij de kaaiman had, was het best zielig om dat beest bijtend om zich heen en spartelend aan de ring te zien hangen. Ook maakt de kaaiman een gek geluid, waarmee hij dan zijn ouders roept. Er wordt een lintje om zijn mond gedaan, zodat hij niet kan bijten en daarna mochten we hem vasthouden. Eerst durfde ik het niet, omdat hij er nog best wild uitzag, maar na een tijdje was hij rustiger en heb ik hem toch vastgehouden. Het is toch wel gek om een krokodil in je handen te hebben, maar wel heel gaaf. Daarna werd hij weer vrijgelaten, wat ook nog een hele klus is omdat de kaaiman altijd nog kan aanvallen. Dat gebeurde gelukkig niet. Toen we weer terug naar de kant gingen hebben we ook nog heel veel vuurvliegjes gezien, wat er ook heel mooi uit ziet.