Na ruim 4 maanden voorbereidingen, vloog ik maandag 31 oktober dan eindelijk naar Suriname. Ik vloog samen met Carole, een klasgenoot. Onze vlucht zouom 11.20 uur vertrekken. Carole en ik stonden optijd te wachten bij onze gate (F3), maar er stond een lange rij en om 11.15 stond deze er nog. Toen we aan een stewardess vroegen of we wel bij de goede gate stonden, zei ze datde gate gewijzigd was en dat we naargate F7 moesten. Veel mensen die ook aan het wachten waren voor de vlucht naar Paramaribo hoorde dit en liepen mee naar gate F7. Er stonden dus nog meer mensen fout. Uiteindelijk stonden we bij de goede gate, maar duurde het nog tot 12.00 uur voordat we het vliegtuig in mochten.Wevlogen pasom 12.40 uur weg, we hadden dus 1,5 uur vertraging! De vlucht zelf is goed gegaan. We hebben er 9,5 uur over gedaan om in Paramaribo aan te komen. Toen we uit het vliegtuig kwamen, kreeg je echt een klap van de hitte in je gezicht. Op het vliegveld zelf stond er een lange rij voor de douane. Het bleek dat er maar 2 mensen waren die het hele vliegtuig moesten controleren. Wat mij toen gelijk opviel was dat de mensen hier heel erg vriendelijk zijn. Er warenveel mensen die tegen Carole en mij begonnen te praten. Veel mensen zeiden "jullie gaan hier zeker stage lopen in het ziekenhuis?"of "je moet 's avonds echt niet alleen over straat gaan hoor, je moet goed oppassen!". Na 1,5 uur waren we dan eindelijk door de douane heen en namen Carole en ik allebijeen andere taxi naar ons studentenhuis in Paramaribo. Eenmaal aangekomen in het studentenhuis kreeg ik de sleutel van mijn kamer. Het was zo warm dat ik de deur open liet staan en er een gecko (eenkleine salamander) naar binnen was gekropen. Ik vind reptielen helemaal niks, maar dit keer liet ik hemmaar zitten zodat hij de muggen op mijn kamer op kon eten. Hij isgelukkig ookweer zelfnaar buiten gegaan!

De eerste nacht heb ik maar weinig geslapen.Het was erg warm op mijn kamer(ongeveer 24graden) en ikwerd daardoor vaak wakker. Ikben uiteindelijk om 6.00 uur uit bed gegaan en hebtoen samen met Iris, een huisgenootdie ook bij mij op school zit, boodschappen gedaan op de fiets. Het fietsen hier is heel anders dan in Nederland. InSurinamerijden deauto's namelijk linksen kennen ze geen fietspaden.Je moet dusaan delinkerkant van de weg fietsen. Het is inSuriname ook zo dat als een auto graag voorrang wilt de auto gewoon toetert en zichzelf overal tussen propt. Je moet dus tijdens het fietsen heel goed uitkijken. In de supermarkt hebben ze heel veel Nederlandse merken, bijvoorbeeld nutella en mmarkante. 'S middags ben ik samen met Carole en Iris naar Suriname geweest. Chicko (mijn contactpersoon in Suriname) liet ons alle mooie plaatsen in Paramaribo zien. Hij liet ons zien waar we goed konden winkelen, en liet ons een bezienswaardigheden zien zoals Ford Oranje en de Palmentuin. 'S avonds ben ik samen met 4 andere huisgenoten naar een salsa les geweest. Ik vond het heel leuk om te doen, maar het lukt me niet helemaal om al die passen te onthouden.

Op woensdag, mijn 2e dag, werd ik's ochtends om 7.30 uur opgehaald om naar de vreemdelingendienst te gaan. Hier moest ik een stempel halen zodat ik in ieder geval al3 maanden in Suriname mag blijven. Na het halen van de stempel ben ik naar mijn stage geweest om kennis te maken. Ik ga stage lopen in het Lotjeshuis, een huis voor verwaarloosde en ondervoede kinderen van 0 tot 6 jaar. Mijn eerste indruk was goed, het gebouw zit er gezellig uit en de mensen die er werken zijn heel vriendelijk. Ik had een kort kennismakingsgesprek met de directeur van het Lotjeshuis. Aanstaande maandag 7 november begin ik met mijn stage, omdat ik de eerste week gebruik om te aclimatiseren. Ik heb nu al zin in mijn eerste stagedag!